عناصر ردیابی لیتیوم در آب آشامیدنی مرتبط با زندگی طولانی تر در بیماران آلزایمر

وال فجاردو و ربکا مک فرسون، استادیار گروه علوم بهداشت، آمار مربوط به سطوح مختلف لیتیوم در آب آشامیدنی در 234 کشور در سراسر تگزاس را جمع آوری کردند.

لیتیوم یک فلز قلیایی محلول در آب است که در سنگ های آذرین و چشمه های معدنی یافت می شود. معمولا برای درمان اختلالات دوقطبی و سایر اختلالات خلقی استفاده می شود، اما در دوزهای بسیار بالاتر از آنچه که به طور طبیعی در آب آشامیدنی اتفاق می افتد.

تیم تحقیقاتی که شامل دانشیار علوم پزشکی Paul LeBlanc بود، مقادیر لیتیوم در آب شیرین را با میزان مرگ و میر بیماری آلزایمر همراه با بروز چاقی و دیابت در مناطق تگزاس مقایسه کرد.

"ما مناطقی را یافتیم که بالاتر از سطح متوسط ​​لیتیوم در آب شیرین (40 میکروگرم در لیتر)، در طول زمان، مرگ و میر ناشی از بیماری آلزایمر را افزایش دادند، در حالی که در مناطق پایینتر از سطح متوسط، در طول زمان، مرگ و میر آلزایمر حتی بالاتر بود". .

محققان دریافتند که فراوانی چاقی و دیابت نوع 2 نیز کاهش می یابد زمانی که آب آشامیدنی حاوی سطوح لیتیوم مشابه بود.

فایاردو می گوید که او و تیمش به تگزاس متمرکز شده اند زیرا اطلاعات مربوط به سطح لیتیوم "آزادانه در دسترس" است.

مطالعات قبلی توانایی لیتیوم را در برابر بیماری آلزایمر، چاقی و دیابت نشان داده است.

"با این حال، ما یکی از اولین گروه هایی هستیم که نشان می دهد که اثر محافظتی لیتیوم بر بیماری آلزایمر، چاقی و دیابت ممکن است به میزان جمعیت در سطح بسیار پایین لیتیوم در آب شیرین تبدیل شود"، فجاردو می گوید.

تحقیقات بروک بر روی یک مطالعه آگوست از دانشگاه کپنهاگ قرار دارد که سطح بالای لیتیوم در آب آشامیدنی را کاهش می دهد تا میزان ابتلا به بیماری دمانس را کاهش دهد.

اما فاجاردو هشدار می دهد که برای دادن مشاوره به مقامات برای افزودن لیتیوم به آب آشامیدنی خیلی زود است.

او می گوید: "پژوهش های بسیار بیشتری باید انجام دهیم تا سیاست گذاران به شواهد نگاه کنند و بگویند: خوب، شروع به تکمیل آب شیرین با لیتیوم می کنیم، همانطور که در برخی از شهرداری ها با فلوراید برای جلوگیری از افتادن دندان ها انجام می شود."